3-2-15-2– بررسی وضعیت جسمانی رانندگان :
از مهمترین مولفه های رانندگی ، داشتن اعضای سالم است . اگرچه خیلی از افراد با وجود داشتن نقص دستها ویا پاها امکان رانندگی برای انها فراهم گردیده است . ولی به دلیل عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه ناشی از نقص جسمانی در زمان مواجه با خطر مو جبات تصادف را فراهم می نمایند . وضعیت جسمانی رانندگان از نظر جسمانی، نقص جسمانی، خصوصیات فنی ،خصوصیات اخلاقی و اختلالات بینایی ،اختلالات شنوایی ،اختلالات تنفسی ، اختلالات نورولوژیکی ( مغز و اعصاب ) ،اختلالات حرکتی اندامهای فوقانی و تحتانی ، اختلالات عصبی ، عضلانی ، اختلالات قلبی و عروقی ، اختلالات ناشی از مصرف دارو و اختلالات روحی و روانی ( اعصاب و روان ) همگی از جمله عواملی هستند که قابل بررسی و در افزایش تصادفات نقش دارنند. تعدادی از تصادفات بین وسایل نقلیه و عابرین در ساعات شب به وقوع می پیوند . تاریکی محل و عدم رویت عابر زمینه ساز تصادف می گردد . و این عدم دید راننده را می توان در پوشش و رنگ لباس عابرین جستجو کرد . رنگ های تاثیر گذار در قابلیت دید به دو دسته تیره و روشن تقسیم می گردنند. لباس هایی با رنگ تیره که عابرین بر تن می نمایند کمتر قابل دیدن هستند و بیشتر در معرض خطر قرار دارنند .اما کسانی که لباس سفید بر تن دارند بوسیله باز تاب نور لباس از روشنایی کافی بر خوردار بوده و رانندگان به خوبی در نقاط تاریک آنها را رویت می نمایند . که این روش تاثیر بسیار زیادی در کاهش تصادفات عابرین پیاده دارد . در شهرستان دماوند از تعداد 170تصادف عابرین پیاده که بوقوع پیوسته برابر اطلاعات بدست آمده در کروکی های ترسیم شده تعداد 80 نفر لباس تیره و 50 نفر لباس روشن بر تن داشته و مابقی بصورت نامعلوم ثبت شده است . با توجه به افزایش پوشش رنگ لباس تیره در بین عابرین تاثیر ان به خوبی مشخص است . ( آمار تصادفات پلیس راهور دماوند ، 1391،1392)
4-2-15-2-بررسی وضعیت عابرین پیاده از نظر سن :عابرین کم سن و یاافراد با کهولت سن بالا بیشتر در معرض خطر تصادف قرار دارند . زیرا این افراد از قدرت تحرک کمتری برخوردار هستند . و یا در کودکان بعلت بازیگوشی در خیابان و توجه به اطراف خود ویا دویدن از عرض خیابان و عبور از بین وسایل نقلیه ، بیش از سنین دیگر در معرض خطر هستند . به استناد مندرجات کروکی های ترسیمی راهور دماوند از 10سالگی تا 30 سالگی و 50تا 70سالگی بیشترین سن عابرین پیاده ای بوده که تصادف نموده اند . با این وجود و بر اساس این امار کودکان و افراد جوان و افراد پیر بیشتر در معرض تصادف هستند . ( امار تصادفات پلیس راهور دماوند ، 1393)
5-2-15-2- بررسی وضعیت رانندگان از نظر سن انها :
رانندگان جوان به دلیل ریسک پذیری بالا و قضاوت خوش بینانه و افراط در توانایی رانندگی خود،درجه بالاتری از خطر در حین رانندگی را می پذیرند. بنابراین بیشتر در معرض خطر تصادف هستند و خطاهای بیشتری درحین رانندگی مرتکب می شوند . رانندگان جوان زیر 20 سال در مقایسه با رانندگان مسن تر ،توانایی کمتری در ارزیابی خطرهای حین رانندگی دارند و رانندگی پرخطردر آنها بیشتر بوده است از طرفی مطالعه دیگری نشان داده که در سنین بالاتر کاهش توانایی شناختی یا نقص بینایی رخ میدهد که زمان مورد نیاز برای واکنش را افزایش میدهد در نتیجه این مشکل امکان بروز تصادف برای افراد مسن بیشتر میشود . همچنین زنان جوان،ایمن تر از مردان جوان رانندگی می کنند، با بررسی بعمل امده از اطلاعات کروکی های ترسیمی پلیس راهور دماوند 79نفر از رانندگان که با عابرین پیاده تصادف کرده اند دارای سن 20تا30 سال دارنند و 75نفر سن 30تا50 سال سن دارند . در نتیجه بیشترین تصادفات به وقوع پیوسته دربین جوانان و میانسالان بوده است. ( امار تصادفات پلیس راهور دماوند ، 1393)
6-2-15-2- بررسی وضعیت عابرین پیاده از نظر جنسیت :
با توجه به ساختار بدنی زنان و مردان و قدرت تحرک انها در مقابله با خطرات ، وهمچنین نوع پوشش آنها در هنگام تردد در معابر و محدودیت انها ، به نظر میرسد مردان بیشتر در معرض تصادف قرار دارند. با بررسی کروکی های تصادفات عابرین شهرستان دماوند از مجموع 170فقر ه تصادف به بوقوع پیوسته از نظر جسیت تعداد 108 نفر مرد و تعداد 62 نفر زن بوده اند . می توان نتیجه گرفت که مردان بیشتر با توجه وضعیت های خاص در این شهرستان با خطر تصادف مواجه هستند . (امار تصادفات پلیس راهور دماوند ، 1393)
7-2-15-2- بررسی وضعیت رانندگان از نظر جنسیت آنها :
در رابطه با پژوهش هایی که در داخل کشور در مورد تفاوت های جنسیتی در تصادفات رانندگی و رابطه جنسیت باتصادفات رانندگی صورت گرفته است نتایج متناقضی به دست آمده است به طوری که بعضی از پژوهش ها از عدم رابطه و بعضی دیگر نشان می دهند که نرخ تصادفات رانندگی در مردان بالاتر است. بعضی از پژوهش ها عنوان کرده اند که الگوی تصادفات و رانندگی در مردان و زنان متفاوت است. در بعضی از پژوهش ها عنوان شده که مردان دو برابر بیشتر از زنان در هر سال تصادف دارندو سه برابر بیشتر بعد از نوشیدن  الکل تمایل به رانندگی دارند،کمتر کمربند می بندند و بیشتر رانندگان عصبانی را مردان تشکیل می دهند. در عوض زنان بیشتر به علت اختلال در ادراک فضایی و موقعیت یابی تصادف می کنند و در کل اعتماد به نفس رانندگی انها پایین است. ( طهماسبی ،جوادی ،1391 :2) بررسی تصادف، نشان می دهد نرخ تصادف درهر دو جنس زیاد است، اما الگوی تصادفات رانندگان زن و مرد با یکدیگر متفاوت است. و هم چنین
مردان و زنان در عدم رعایت فاصله مناسب با خودروی جلویی و نیز عدم رعایت سرعت مجاز مشابه هم هستند و تفاوت مهمی با یکدیگر ندارند. اما در حوزه مورد مطالعه قریب 125نفر از رانندگانی که تصادف نموده اند مرد هستند و تعداد45 نفر از انها زن هستند .پس بیشترین امارتصادفات عابرین پیاده و وسیله نقلیه مربوط به مردان است
8-2-15-2- بررسی وضعیت عابرین پیاده از نظرتحصیلات :

با توجه به اینکه هرچه میزان تحصیلات فرد بالاتر باشد از اندوخته علمی و آموزش های بهتری برخور دار است . و از قوانین راهنمایی و رانندگی درک عمیق تری دارد .و تبعیت وی از قوانین بهتر است .در نتیجه خود را مقید به به عبور از مکانهای امن می نماید که همین امر باعث کاهش تصادف می گردد.
9-2-15-2-بررسی وضعیت رانندگان از نظرتحصیلات :
میزان تحصیلات رانندگان با وقوع تصادفات وتخلفات رابطه موثری وجود دارد . هر چه میزان سواد وعلم رانندگان بیشتر باشد . انحراف انها به تخلفات رانندگی کمتر در نتیجه رعایت مقررات باعث کاهش تصادفات می گردد . تحقیقات نشان داده افرادی که از مدارک تحصیلی بالاتری برخوردار هستند بیشتر از قوانین تبعیت کرده و تصادفات انان نیز کمتر بوده است .افزایش سطح تحصیلات بر کاهش تخلفات آنها و در نتیجه تصادف موثر است. دارندگان تحصیلات دبیرستانی (دیپلم) بیشترین فراوانی را داشتند .در بررسی کروکی ها از تعداد 170فقره تصادف بوقوع پیوسته 60نفر از رانندگان دارای تحصیلات دیپلم و40 نفر مدرک پایین تراز دیپلم داشته اند . و تعداد 30نفر مدرک تحصیلی فوق دیپلم داشته اند . در نتیجه رانندگان با مدرک تحصیلی پایین تر از دیپلم بیشرین امار تصادف را به خود اختصاص داد ه اند که بایستی تو جه خاصی به بحث ارتقا علم و اگاهی رانندگان شود. ( امار تصادفات پلیس راهور دماوند ، 1393)
10-2-15-2- بررسی وضعیت رانندگان از نظر نوع گواهینامه :
در بررسی کروکی های ترسیمی توسط کارشناسان تصادفات راهور دماوند از مجموع 170فقره تصادف به بوقوع پیوسته تعداد 54 نفر دارای گواهینامه ب-1 بوده اند . که از رانندگانی هستند جدیدا وارد عرصه حمل و نقل شده اند . تعداد 77نفر دارای گواهینامه پایه دوم و تعداد11 نفر پایه یکم که از رانندگان با تجربه کافی در رانندگی هستند ،. همچنین تعداد 28 نفر فاقد گواهینامه رانندگی بوده اند . لذا نتیجه گرفته می شود که بیشترین تصادفات مربوط به رانندگان گواهینامه پایه دوم و ب-1 می باشد که نشان از ان دارد روند صدور گواهینامه به شکل اساسی انجام نمی گیرد . ( امار تصادفات پلیس راهور دماوند، 1393)
11-2-15-2- بررسی وضعیت رانندگان از نظر شرایط جوی :
شرایط جوی نیز از جمله عواملی است که در وقوع تصادفات عابرین پیاده نقش اساسی دارند . در اکثر مواقع ، عابرین در زمان بارندگی ویا لغزنده بودن سطح معابر در حاشیه راه ها و یا در طول خیابان و حتی در سطح سواره رو اقدام به تردد می نمایند که لغزندگی سطح معبر باعث می شود رانندگان قادر به کنترل وسیله نقلیه نشده وبا عابرین برخورد نمایند . اطلاعات مندرج در کروکی ها نشان می دهد تعداد 120 فقره از این تصادفات در شرایط جوی نا مساعد بوقوع پیوسته است که به خوبی تاثیر شرایط جوی را مشخص می نماید . با توجه به سرد سیر بودن منطقه دماوند و بارش های نزو لات اسمانی در این شهرستان ، اکثر مواقع بارندگی ها باعث لغزندگی معابر شده ووقوع تصادف افزایش می یابد.لذا تاثیر ان در وقوع حوادث ترافیکی بیش از بیش مشهود است .
16-2-چار چوب نظری تحقیق :
چارچوب نظری از مراحل تعیینکننده روش تحقیق است که بر مبنای نظریات خاص موجود در هر رشتهای، باید به اثبات قواعد منطقی و همبستگی بین پدیده های مورد مطالعه در آن تحقیق پرداخت. : مبانی نظری هدایتگر برای دستیابی به علل وقوع یک پدیده اجتماعی یا مسئله تحقیق است که به کمک آن میتوان واقعیّت یا بخشی از واقعیّت را در مورد آن پدیده کشف کرد تا محقّق به تبیین، تفسیر، تحلیل و تشریح پدیده مورد تحقیق بپردازد. محقّق در چارچوب نظری تحقیق، از طریق روش های شناختی به درک جزئیات عناصر نظری میپردازد. این استدلال منطقی بین پدیده های مورد تحقیق، همراه با قواعد منطقی به کشف و درک تبیین واقعیت منتهی میگردد .یکی از زیر ساخت های مهم در توسعه اقتصادی شهرها و کشور ها ،سامانه جاده ای و حمل ونقل موثر آن است . بر همین اصل ایمنی و حمل ونقل از جایگاه و یژه ای برخوردار است .(کشفی،شرافتی ،1392: 57) میزان ایمنی راه بر اساس تعداد تصادفات آن است که این تصادفات برایندی از رفتارونقش رانندگان ،عابرین پیاده و وسایل نقلیه و راه و همچنین نقش سازمان هااست . با توجه به افزایش روز افزون تصادفات عابرین پیاده و تحمیل خسارت های جانی و مالی و فشار های روحی و روانی به مردم . شناسایی عواملی که در شکل گیری این تصادفات نقش دارند ضروری به نظر میرسد زیرا شناسایی این عوامل می تواند کمک شایانی به متولیان حمل و نقل نماید تا بتوانند با راهکارهای مناسب ضمن جلو گیری از حوادث ترافیکی ،در جهت کاهش انها نیز اقدام نمایند. لذا با توجه به افزایش تصادفات عابرین پیاده در شهرستان دماوند نیاز است .عوامل شناسایی و نقش موثر هر کدام از انها مشخص شود و پس از اولویت بندی ومیزان تاثیر گذاری انها ،راهکار های اساسی پیشنهادگردد . تا شاید بتوان از تصادفات عابرین پیاده در سطح شهرستان دماوند که روز بروز شاهد افزایش ان هستیم ،جلوگیری کرد 1-16-2- اطلاعات در چارچوب نظری :
شهرستان دماوند با وجود دو محور ترانزیتی شمال کشور ،از حجم بالای ترافیک برخوردار است که بواسطه این حجم بالای تردد وعبور وسایل نقلیه سنگین و همچنین فقدان زیر ساخت های حمل ونقل و تجهیزات ترافیکی با امار بالای تصادفات عابرین پیاده مواجه است . وقوع 1200فقره تصادف در مدت زمان 2سال و امار 170فقره از این تصادفات که به عابرین اختصاص یافته با وجود وسعت کم این شهر ،نشان از عدم توجه مسئولین به بحث حمل ونقل و تصادفات دارد دراین

تصادفات اکثر عابرین مجروح ویا منجر به فوت انها شده است . کلیه سازمانهای دخیل شناسایی و وظایف انها مشخص شده و در این تحقیق نقش و عملکرد انها مورد ارزیابی قرار می گیرد تامیزان کارایی انها در حوادث ترافیکی مشخص گردد . همچنین بوسیله اطلاعات مندرج در کروکی های ترسیمی وضعیت جسمانی عابرین و رانندگان و وسایل نقلیه و معابر مورد ارزیابی قرار می گیرد .ونتایج حاصله تجزیه وتحلیل و براین اساس میزان نقش هر کدام تعیین می گردد

     لیست همه پایان نامه های دانلودی(فایل متن کامل) رشته مدیریت         

10-1) شرح واژه ها و اصطلاحات تحقیق
استراتژی: استراتژی عبارت است از فرایند تعیین اهداف بلندمدت، اتخاذ شیوه کار و تخصیص منابع لازم برای تحقق این اهداف (رابینز،112:1385).
گردشگری شهری: سفرها و بازدیدهایی که به مقصدهای شهری انجام میگیرد. سفرهایی که با انگیزه بازدید از جاذبههای تاریخی و فرهنگی، تجاری، خرید و شرکت در رویدادها انجام میگیرد. این گونه گردشگری رشد سریعی دارد و این امر فرصت بیشتری برای بازسازی بافتهای شهری فراهم میآورد (ضیایی و میرزایی،131:1386).
مقصد: مقصدها ترکیبی از محصولات گردشگری هستند، برای ارائه یک تجربه یکپارچه به مصرف کنندگان. به عنوان مثال ترکیبی از چندین عنصر که بازدید از مکان را برای غیربومیان با هدف تفریح، تجارت، سرگرمی و غیره میسر میسازد (هارتل،2002).
مقصد نوظهور: یک مقصد گردشگری نوظهور یک منطقه ژئوپولیتکی است که گردشگری را به عنوان ابزار توسعه اقتصادی اجتماعی پذیرفته است و جامعه به پتانسیلهای گردشگری به عنوان اهرمی برای افزایش رفاه اقتصادی اجتماعی مینگرد. هر مقصد چرخهای با ویژگیها و مراحل منحصر به فرد دارد، با استنباط از مدل باتلر بعضی مفروضات اساسی در مورد مقصدهای نوظهور ساخته میشود؛ دریک مقصد گردشگری نوظهور در سمت عرضه، گردشگری از طرف دولت و جامعه محلی به عنوان ابزار توسعه اقتصادی پذیرفته شده است و استراتژیهایی برای تحقق این دیدگاه (توسعه و طراحی محصول) معرفی میشود. اما در سمت تقاضا ، بازار آگاهی کمی از مقصد دارد و این تصور وجود دارد که مقصد فاقد محصول منحصر به فرد برای جذب گردشگر باشد (باتلر،1980).
11-1) فرایند انجام تحقیق
نمودار1-1- فرایند انجام تحقیق
نمودار1-1- فرایند انجام تحقیق

تحلیل سوات و تدوین استراتژیهای توسعه مقصد نوظهور مورد مطالعه
تعیین موقعیت شهر بوکان در ماتریس داخلی و خارجی و الویت بندی استراتژیهای متناسب با آن
نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات
پرسشنامه از خبرگان جهت تعیین میزان مطلوبیت و وضعیت شاخصها در مقصد مورد مطالعه
آشنایی با مفهوم و ویژگیهای مقصدهای نوظهور با بهره گرفتن از مدل باتلر
مراجعه به طرح جامع شهر بوکان و استخراج اطلاعات در مورد وضعیت موجود آن
بررسی پیشینه تحقیق و معرفی مدل مفهومی
تعیین نهایی عوامل داخلی و خارجی تأثیرگذار بر استراتژیهای مربوط به توسعه مقصد نوظهور بوکان
ارزیابی عوامل استراتژیک داخلی و خارجی و تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و ماتریس ارزیابی عوامل داخلی
مطالعات اسنادی و کتابخانهای
آشنایی با مفاهیم و رویکردهای برنامه ریزی گردشگری و مدیریت استراتژیک
آشنایی با مباحث مربوط به گردشگری شهری و استراتژیهای توسعه آن
آشنایی با مفهوم چرخۀ عمر مقصد و استراتژیهای مراحل مختلف چرخه عمر مقصد
مطالعات میدانی و پیمایشی
بررسی شرایط و وضعیت موجود شهربوکان و تطبیق آن با مدل باتلر
تعیین موقعیت شهر بوکان در چرخۀ عمر مقصد باتلر و استراتژیهای متناسب با آن
تعیین مؤلفه های تأثیرگذار بر تدوین استراتژیها در مقصدهای نوظهور
تحلیل سوات و تدوین استراتژیهای توسعه مقصد نوظهور مورد مطالعه
تعیین موقعیت شهر بوکان در ماتریس داخلی و خارجی و الویت بندی استراتژیهای متناسب با آن
نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات
پرسشنامه از خبرگان جهت تعیین میزان مطلوبیت و وضعیت شاخصها در مقصد مورد مطالعه
آشنایی با مفهوم و ویژگیهای مقصدهای نوظهور با بهره گرفتن از مدل باتلر
مراجعه به طرح جامع شهر بوکان و استخراج اطلاعات در مورد وضعیت موجود آن
بررسی پیشینه تحقیق و معرفی مدل مفهومی
تعیین نهایی عوامل داخلی و خارجی تأثیرگذار بر استراتژیهای مربوط به توسعه مقصد نوظهور بوکان

ارزیابی عوامل استراتژیک داخلی و خارجی و تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و ماتریس ارزیابی عوامل داخلی
مطالعات اسنادی و کتابخانهای
آشنایی با مفاهیم و رویکردهای برنامه ریزی گردشگری و مدیریت استراتژیک

رشته مدیریت همه موضوعات و گرایش ها : صنعتی ، دولتی ، MBA ، مالی ، بازاریابی (تبلیغات - برند - مصرف کننده -مشتری ،نظام کیفیت فراگیر ، بازرگانی بین الملل ، صادرات و واردات ، اجرایی ، کارآفرینی ، بیمه ، تحول ، فناوری اطلاعات ، مدیریت دانش ،استراتژیک ، سیستم های اطلاعاتی ، مدیریت منابع انسانی و افزایش بهره وری کارکنان سازمان

در این سایت مجموعه بسیار بزرگی از مقالات و پایان نامه ها با منابع و ماخذ کامل درج شده که قسمتی از آنها به صورت رایگان و بقیه برای فروش و دانلود درج شده اند

یکی از مهم ترین تعاریف ارائه شده در مورد سرمایه اجتماعی تعریفی است که پونتام ارائه کرده است ، پونتام (2000) برای سرمایه اجتماعی از دو مفهوم پل و اتصال ( پیوند ) استفاده می کند، سرمایه اجتماعی در معنای اتصال ( پیوند ) به دنبال تجسم روابط نزدیک در داخل تیم ، یکپارچگی هنجارها و هویت گروهی از طریق گروه های اجتماعی قوی است ، این نوع سرمایه اجتماعی ممکن است عملکرد را تحت تاثیر قرار داده و موجب اشتراک دانش و ارتباط ، رضایت ، کاهش فرصت طلبی و افزایش همکاری در بین کارکنان شود ، هم چنین سرمایه اجتماعی در معنای پل زدن بیان کننده روابط بین کارکنان در تیم های مختلف و امکان نقض مرزهای گروه ها می باشد ، این نیز می تواند بر عملکرد از طریق ایجاد دانش در کل سازمان ، نوآوری و جریات اطلاعات تأثیر بگذارد(Gonczaryk ; 2011: 63) و درجایی دیگر سرمایه اجتماعی را این گونه تعریف می کند : »سرمایه اجتماعی ، ویژگی هایی از زندگی اجتماعی شامل شبکه ها ، هنجارها و اعتماد است که مشارکت کنندگان را قادر می سازد تا در همکاری با هم اثربخش تر باشند و بتوانند یک هدف مشترک را دنبال کنند« ( افجه ؛ محمود زاده ؛ 1390 : 4 ). هم چنین او استدلال می کند که سرمایه اجتماعی از حس ” فضیلت مدنی ” جاسازی شده در یک شبکه روابط متقابل نگه می دارد ، در حالی که یک جامعه با وجود فضیلت مدنی اما افراد جدا شده ، لزوما غنی از سرمایه اجتماعی نمی باشد(Prasad adhikari & Goldey ; 2010 : 185).
از دیدگاه سازمانی ، گوشال وناهاپیت ) 1998 ) سرمایه اجتماعی را به عنوان جمع منابع بالفعل وبالقوه موجود در درون، قابل دسترس از طریق ، وناشی شده از شبکه روابط یک فرد یا یک واحد اجتماعی تعریف می کنند . از دیدگاه آنها سرمایه اجتماعی یکی از قابلیت ها و دارائی های مهم سازمانی است که می تواندبه سازمان ها در خلق وتسهیم دانش کمک بسیار نماید و برای آنها در مقایسه با سازمانهای دیگر»مزیت سازمانی پایدار « ایجاد کند ( قلیچ لی و مشبکی ؛ 1385 : 130 ) .
سرمایه اجتماعی سازمانی توصیف کننده روابط عاطفی در میان کارکنان و شامل سطح بالایی از اعتماد ، هنجارهای مشترک ، تعهدات درک شده و حس شناسایی متقابل است(Bolino ; Turnley; Blood good 2002 : 507). سرمایه اجتماعی در سازمان ها در واقع توصیف کننده ساختار و محتوای روابط در میان افرادی است که ، اجرای تقش می کنند و موجب ایجاد انسجام داخلی و چشم انداز های مشترک در میان کارکنان و به دنبال ایجاد یک هویت قوی با شرکت ، ماموریت و اهداف آشکار جمعی است; 2013 : 679) Hsun Chuang ; jer Chen ; Wen Chuang ) . لینا و بِرن (1999) سرمایه اجتماعی سازمانی را به عنوان منبعی که ناشی از ویژگی روابط اجتماعی درون سازمانی که این منبع از طریق سطو ح جهت گیری هدف جمعی و اعتماد مشترک، قابل تشخیص است؛ تعریف کرده اند (امین بیدختی ؛ نظری؛ 1388: 58 ). سرمایه گذاری در سرمایه اجتماعی به دنبال ایجاد محیطی است که ، در آن روابط مفید متقابل بین کارکنان و سازمان را پرورش دهد : 573) 2011 ; .et al Ellinger) و در آخر سرمایه اجتماعی سازمانی عبارت است از تاسیس شبکه های مبتنی بر اعتماد درون سازمان ها که با بهره گرفتن از آن سازمان ها می توانند به اهداف خود نائل شوند . این تعریف در حالت کلی هم شامل افراد شده و هم سازمان ها را در بر دارد و بدان معناست که سازمان ها و افراد به صورت توأمان قادر به کسب و پرورش سرمایه اجتماعی هستند (Schneider ; 2009 : 644). در قسمت زیر خلاصه ای از مهم ترین تعاریف سرمایه اجتماعی به عنوان جمع بندی از این قسمت بیان می گردد.
جدول 2-1 ) خلاصه تعاریف سرمایه اجتماعی
صاحب نظران
سال
تعاریف
منبع
هانیفان
(1916)
معاشرت و تبادلات اجتماعی در میان گروهی از افراد است
( خورشید ؛ 1391 : 121 )
پیر بوردیو

(1986- 1985)
تجمع واقعی یا بالقوه منابع تعریف شده و جدایی ناپذیر با در اختیار داشتن یک شبکه پایدار خاص
(Zhengdong ; 2011 : 230)
ادامه جدول 2-1 ) خلاصه تعاریف سرمایه اجتماعی
کلمن
( 1990 )
ماهیتی زاینده و مولد دارد که ما را قادر می سازد ارزش ایجاد کنیم
(الوانی و شیروانی ؛ 1383 : 17 ).
فوکویاما

(1995)
توانایی افراد برای کار تعریف شده با هم و برای رسیدن به اهداف مشترک
Fu; 2004 : 19) )
بللیویو ، اورلی و
وید
(1996)
توصیف کننده ساختار و محتوای روابط در میان افرادی که اجرای تقش می کنند
Hsun Chuang )
et al. ; 2013 : 679)
کاواچی و همکارانش
(1997)

هنجارهای ارتباطات متقابل و اعتماد به دیگران که همکاری جهت دستیابی به مزایای دو جانبه را تسهیل می کند
(سلطانی ؛ 1383 : 14 ).
ناهاپیت و گوشال
(1998)
جمع منابع بالفعل وبالقوه موجود در درون، قابل دسترس از طریق ، وناشی شده از شبکه روابط یک فرد یا یک واحد اجتماعی
( قلیچ لی و مشبکی ؛ 1385 : 130 )
بانک جهانی
(1998)
محصول تأثیر نهادهای اجتماعی، روابط انسانی و هنجارها بر روی کمیت و کیفیت تعاملات اجتماعی
(صیدایی و همکاران ؛ 1388 : 196 ) .
لینا و برن
(1999)
منبعی ناشی از ویژگی روابط اجتماعی درون سازمانی
(امین بیدختی و نظری؛ 1388: 58 )
پونتام
(2000)
تجسم روابط نزدیک در داخل تیم ، یکپارچگی هنجارها و هویت گروهی بیان کننده روابط بین کارکنان در تیم های مختلف و امکان نقض مرزهای گروه ها
(Gonczaryk ; 2011 : 63)
کوهن و پروساک
(2001)
پرورش دهنده روابط مفید متقابل بین کارکنان و سازمان
: 573) ; 2011 al.et Ellinger)
بولینو و همکاران
(2002)
توصیف کننده روابط عاطفی در میان کارکنان

۴ ـ  چهارمین مرحله بلوغ یا اشباع نام دارد که مقصد به جایگاه مناسب در بازار دست یافته و از میزان درآمد بالایی برخوردار است. این مرحله پربارترین مرحله از چرخه حیات برای مقصد گردشگری به شمار میرود و مقصد در میان گردشگران از جایگاه مناسبی برخوردار است. این مرحله با عنوان « تحکیم بخشی» هم نامیده میشود. در این مرحله نرخ رشد گردشگران و سایر فعالیتهای مربوط به گردشگری کاهش مییابد اگرچه تعداد واقعی گردشگران درحال افزایش است. طبق نظر باتلر، کل تعداد بازدیدکنندگان در یکسال بیش از جمعیت ساکنان مقصد است. آنچه در این مرحله اهمیت دارد این است که سطح توسعه گردشگری بیش از ظرفیت تحمل محیطی، اقتصادی و اجتماعی مقصد است و سبب روبه زوال رفتن محصول گردشگری میشود. در این مرحله متصدیان تور و زنجیره هتلها، سفرهای گردشگری را ترتیب میدهند، مقصد جزئی از یک سیستم یکپارچه میشود، گردشگری بر اقتصاد منطقه غالب است و جاذبههای موجود حالت غیرمنحصر به فرد به خود میگیرند.

 
 
۵ ـ در مرحله پنجم؛ یعنی، مرحله رکود، کیفیت مقصد گردشگری به تدریج کاهش مییابد، سطح تقاضای مقصد پایین آمده، گردشگری به سمت ظرفیتهای تحمل تئوریکی شروع به رشد سریع میکند و به تدریج مقصد جایگاه خود را در میان گردشگران از دست میدهد. در مرحله رکود مشکل افزایش ظرفیت یا ظرفیت بیش از اندازه شکل میگیرد و این مسئله سبب زوال محصول گردشگری میشود. مقصد ممکن است دارای امکانات بالای گردشگری باشد اما سبب افزایش گردشگران نشود. در این مرحله گردشگران مراجعه کننده، معمولاً تکراری هستند.
۶- در ششمین مرحله، باتلر بر اساس عکسالعملی که مدیران مقصدهای گردشگری نسبت به شروع مرحلۀ رکود یا کسادی نشان می دهند، یکی از سناریوهای زیر را پیشنهاد میدهد:
ادامه رکود یا ثبات؛
تجدید ساختار یا جوان شدن مجدد؛
افول.
در صورت ادامه وضع موجود و عدم ظهور مقصدهای پرقدرت، دوران رکود مقصد با فراز و نشیبهای بسیار اندک ادامه مییابد. با ظهور مقصدهای گردشگری قدرتمند و نیز کاهش توان رقابت مقصد در زمینه بهبود کیفیت، سازگاری با محیط و نیز انطباق با ویژگیهای گردشگران بالفعل و بالقوه، مقصد گردشگری وارد دوران افول میشود. در این مرحله معمولاً تلاشی توسط کسانی که فعالیت گردشگری را در مقصد کنترل میکنند صورت نمیگیرد و یا تلاشها ناموفق هستند و مقصد گردشگری جایگاه خود را به سرعت در بازار و نزد گردشگران از دست میدهد تا جایی که از بازار گردشگری خارج و مقصد جدیدی جایگزین آن میگردد اما در صورت به کارگیری روش های بهبود کیفیت، کنترل کیفیت، ابزارهای مناسب بازاریابی و پیشبرد فروش و انطباق با ویژگی، نیازها و تمایلات و خواسته های گردشگران جدید و نیز کنونی (که ممکن است تغییر کرده باشند) مقصد گردشگری مجدداً رشد خود را از سر گرفته و حتی جایگاه خود را در بازار گردشگری ارتقا میبخشد. این مرحله که مرحله تجدید ساختار است به عقیده باتلر زمانی اتفاق میافتد که محصولات جدید گردشگری عرضه شده و یا تصویری جدید متفاوت از مقصد در ذهن گردشگران بوجود آید.
در حالی که به نظر میرسد که ابتدا مرحله رکود و بعد مرحله تجدید سازی  اتفاق میافتد. توصیه میشود که آنچه به عنوان محصولات جدید گردشگری عرضه میگردد حالت جدید و منحصر به فرد داشته باشد. تجارب به دست آمده نشان میدهد مرحله تجدید حیات مقصد کمتر به صورت «خود به خود» صورت میگیرد بلکه به طی یک مرحله سنجیده و یا به کارگیری استراتژیهای مناسب نیاز دارد.
چنانکه مشاهده گردید مدل باتلر، هر مرحله از توسعه را از دیدگاه تعداد بازدیدکنندگان و تغییراتی که در فعالیتهای گردشگری رخ داده؛ همراه با روابط آن با جامعه محلی مشخص نموده است. این مدل بسیار مورد استفاده قرار گرفته و غالباً برای مطالعۀ مکانهای گردشگری از منظر وضعیت فیزیکی، زیست محیطی و اجتماعی فرهنگی (رفتار و عکس العملهای جامعۀ میزبان) به کار برده شده است. به نظر می رسد اهمیت این مدل به علت مطرح ساختن تغییراتی است که احتمالاً در آینده در مکانهای گردشگری که به مرحلۀ رکود میرسند، به وجود میآید (آرمانشهر،8:1389).
باتلر مقصدهای گردشگری را به عنوان محصول در نظر میگیرد و بنابراین داشتن چرخه حیات برای آنها پذیرفته شده است و به طور ذاتی ماهیت پویای گردشگری را نشان میدهد.
باتلر در سال (2001) هدف از ارائه مدل خود را بحث در زمینه مقصدهای گردشگری میداند که به عنوان یک محصول در نظر گرفته شده و تحلیل میشوند. در این صورت مقصدهای گردشگری چرخه حیاتی خواهند داشت که از طریق مراحلی به پیش میرود. به طور منطقی این چرخه حیات در بعضی نقاط به پایان خواهد رسید، مگر آنکه اقدامات خاصی جهت جلوگیری از این اتفاق و گسترش چرخه صورت گیرد. این مدل به صورت جاهطلبانهای رشد، تغییر، محدودیتها و نفوذ را با بافت گردشگری عجین مینماید و سمت تقاضا و عرضه گردشگری را در معادلهای با یکدیگر مرتبط میسازد (باتلر،۲۰۰۱).
2-5-2) عناصر مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر
عناصر مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر شامل موارد زیر هستند (باتلر،2001):
پویایی یا تغییر: تغییر به عنوان عنصر کلیدی صنعت گردشگری به شمار میرود و در هر دو سمت تقاضا و عرضه گردشگری وجود دارد. رابطه بین تغییرات در عرضه و تغییرات در تقاضا، جنبه کلیدی توسعه مقصد گردشگری به شمار میرود و ممکن است در طول حیات مقصد گردشگری تغییر کند. بسیاری از مقصدهای گردشگری نوظهور عرضه محور بوده و تنها برای خدماترسانی به بازار ایجاد شده که فقط در آغاز حیات مقصد وجود داشته است، فعالیت میکنند. همچنانکه گردشگری به سرعت تغییر و توسعه مییابد، بسیاری از مقصدهای قدیمیتر در مییابند که از تغییرات در تقاضا یا بازار عقب افتادهاند. شیوهای که این مقصدها برای پاسخگویی به این تغییرات بر میگزینند، تعیینکننده موفقیت مستمر یا شکست آنها خواهد بود.
فرایند: مدل باتلر پیشنهاد میکند که یک فرایند توسعهی ویژه و مشترک برای همه مقصدهای گردشگری وجود دارد که می توان آن را تشریح و الگوسازی نمود. بسیاری از پژوهشگران و منتقدان پیشنهاد نموده و نشان دادهاند که در موقعیتهای ویژه تغییراتی در فرایند وجود دارد، ولی اصل وجود فرایند توسعه را در مسیر حیات مقصدهای گردشگری پذیرفتهاند.
ظرفیت یا محدودیتهای رشد: باتلر اظهار میدارد: “مدل چرخه حیات مقصد گردشگری بر این مبنا قرار دارد که اگر تقاضا و بازدید به شیوه های گوناگون از ظرفیت تحمل مقصد تخطی نماید، کیفیت تجربه بازدیدکننده همراه با سیمای کالبدی
مقصد نزول خواهد نمود که این خود در نزول پسآیند در تعداد بازدیدکنندگان منعکس میگردد".
محرکها: محرکها عواملی هستند که موجب ایجاد تغییر در مقصد میگردند. محرکها در فرایند احیاء و انتقال از مرحلهای به مرحله دیگر از اهمیت و ارتباط ویژهای برخوردارند. این محرکها شامل: نوآوریها در حوزههایی نظیر: حمل و نقل، بازاریابی و ابتکار عمل در سطح محلی، منطقهای، ملی و بین المللی توسط توسعهدهندگان هستند.
مدیریت: باتلر بر این عقیده است که اگر عنصری وجود داشته باشد که در مباحث و کاربرد مدل توسط پژوهشگران نادیده انگاشته شده باشد، عنصر مدیریت است. باتلر به مقاله اصلی با عنوان “مفاهیم ضمنی مدیریت منابع” اشاره میکند. ولی در ترکیب مقاله بحث کاملی در مورد آن صورت نگرفته است و موجب ایجاد انتقاداتی در زمینه مطرح شدن گریزناپذیری نزول در چرخه حیات مقصد گردشگری شده است. در حقیقت، در مدل این دیدگاه ذاتی مطرح شده است که اگر مداخله و مدیریت صورت نگیرد، تغییر و نزول شاید اجتنابناپذیر باشد.
دیدگاه بلندمدت: پیش فرض مدل، اجتناب از دامهای بهرهگیری از مقصد بیش از ظرفیت تحمل و همچنین پیشگیری از ایجاد مرحله نزول است که از آغاز انتظار چیزی داشتن را از اهمیت حیاتی برخوردار مینماید.
عنصر فضایی: در ابتدا به عنوان عنصر اصلی نسخه اولیه مدل باتلر به شمار میرفت ولی در نسخه چاپ شده مدل از اهمیت کمتری برخوردار بود. موضوع عنصر فضایی از این قرار است که مرحله رکود در یک مقصد خاص ( انتقال فضایی توسعه به یک مقصد جدید) وجود خواهد داشت. تغییر در موقعیت به این دلیل فرض میگردد که تعداد تغییرات در مقصد یا پهنه مقصد اصلی، شامل: هزینه های فزاینده برای اقلامی نظیر: نیروی کار و زمین و نزول در کیفیت زیست محیطی را منعکس نماید.
قابلیت کاربرد در سطح جهان: باتلر مدل چرخه حیات مقصد گردشگری را با این منظور ارائه کرده بود که مدلی عمومی برای فرایند توسعه گردشگری باشد. باتلر اظهار میدارد: هر مدلی باید فراتر از یک وضعیت خاص قابل کاربرد باشد و همچنین شواهد و ادبیات تحقیق در دسترس محدود در دهه ۷۰ میلادی بر این موضوع اشاره داشت که فرایند و الگوی توسعه مقصد گردشگری در گستره متفاوتی از موقعیتها و مقیاسها از شباهت زیادی برخوردار بوده است.
3-5-2) استراتژیهای مراحل مختلف چرخۀ عمر مقصد
به منظور اینکه برنامهریزان مقصد مزیت رقابتی مقصد را بهبود دهند و موقعیت مطلوبی به دست آورند هر مرحله از چرخۀ عمر مقصد به دلیل ویژگیهای خاص، به استراتژیهای متفاوتی نیاز دارد (هوسین، ۲۰۱۴).
مراحل اولیه چرخۀ عمر مقصد گردشگری (اکتشاف یا مشارکت)
در مراحل اولیه چرخۀ عمر مقصد، محصول و سهم بازار مقصد معمولاً ناشناخته هستند. بنابراین اتخاذ استراتژیهای صحیح به منظور پیشگیری از مسائل آینده قطعاً ضروری میباشد. این استراتژیها شامل موارد زیر است:
فروش محصول یا خدمات جدید به بازارهای جدید؛
گسترش سهم بازار و ایجاد آگاهی در میان گردشگران؛
بکارگیری این دو استراتژی توسط مقصد برای رسیدن به جایگاه بازار قوی قبل از ورود رقبا، کمک خواهد کرد (کوپر، ۱۹۹۲).
توسعه
هدف این مرحله حفظ تقاضای موجود، جذب مشتریان رقبا و ایجاد محصولات جدید است. در این مرحله، پورتر (1980) سه استراتژی عمومی را معرفی میکند که به دلیل استفاده از آنها در چندین مقصد، به عنوان مناسبترین استراتژیها تشخیص داده شدهاند:
استراتژی رهبری هزینه: در این استراتژی مقصد، مزیت هزینۀ پایدار را بیشتر از رقبای خود از طریق رهبری هزینه توسعه میدهد. در استراتژی رهبری هزینه شرکت به هزینههایی پایینتر از رقبا دست مییابد و در طیف گستردهای از بخشهای بازار به رقابت میپردازد. هدف این استراتژی حفظ مزیت هزینه فراتر از رقبای مقصد، قیمتگذاری محصول به صورت رقابتی، فهم چگونگی درک قیمت توسط مشتریان و رسیدن به حاشیه سود بالا میباشد (تامپسون، 1997). در این صورت مقصدها سود زیادی را به دست خواهند آورد و با هزینه های پایینتر مشتریان را جذب میکنند. در نتیجه ارزش دریافت شدۀ محصول توسط گردشگران به مزیت رقابتی تبدیل میشود (هوسین، 2014).
استراتژی تمایز: استراتژی تمایز، بر افزایش ارزشی تمرکز میکند که گردشگران مایلاند به خاطر آن قیمتهای اضافی پرداخت کنند. بنابراین حیاتی است که مقصد به ارزش محصولاتی اضافه کند که گردشگران اهمیت آنها را درک میکنند و همچنین به قیمت حساسیت چندانی نشان نمیدهند. منظور از استراتژی تمایز این است که محصولات یا خدماتی ارائه شوند که در صنعت موردنظر به عنوان محصول یا خدمتی منحصر به فرد تلقی میگردند و لازم است که گردشگران منحصر به فرد بودن و متمایز بودن محصول را به رسمیت بشناسند. این استراتژی روشی برای دستیابی به سودهای بیشتر است (تامپسون، 1997).
استراتژی تمرکز: در مقایسه با استراتژیهای رهبری هزینه و تمایز که به بازار گستردهای تمایل دارند، در استراتژی تمرکز مقصدها، محصولات و خدماتشان را به بخش ویژهای از بازار ارائه میدهند بنابراین فقط بر یک بخش یا دامنۀ محدودی از بخشهای بازار تمرکز میکنند (تامپسون،1997). به این ترتیب مقصد باید نیازهای این بخشها را شناسایی کند و به دنبال رهبری هزینه یا شکلی از تمایز در بخش بازار مورد نظر باشد (کاتلر، 85:1994). در نتیجۀ استراتژی تمرکز، این بازار بهتر از مقصدهای رقیب عمل میکند.
بلوغ یا اشباع (تثبیت و رکود)
تدوین سیاست در این مرحله به عنوان اوج منحنی رشد اهمیت زیادی دارد. بنابراین در این مرحله
باید اقداماتی جهت حفظ وضع موجود گنجانده شود. مرحلۀ توسعه گردشگری به صورت طولانی در حال رشد نمیباشد و تدوین سیاست باید در ارتباط با پیشگیری از مرحلۀ رکود باشد. این مرحله یک مرحلۀ ایدهآل است و سیاست گردشگری جامع باید تلاش کند آنرا طولانیتر کند (هوسین،2014). سه استراتژی ممکن برای مرحله بلوغ عبارتند از:
فروش محصول یا خدمات جدید به بازارهای موجود؛
فروش محصول یا خدمات موجود به بازارهای موجود؛
حفظ سهم بازار.

رشته مدیریت همه موضوعات و گرایش ها : صنعتی ، دولتی ، MBA ، مالی ، بازاریابی (تبلیغات - برند - مصرف کننده -مشتری ،نظام کیفیت فراگیر ، بازرگانی بین الملل ، صادرات و واردات ، اجرایی ، کارآفرینی ، بیمه ، تحول ، فناوری اطلاعات ، مدیریت دانش ،استراتژیک ، سیستم های اطلاعاتی ، مدیریت منابع انسانی و افزایش بهره وری کارکنان سازمان

در این سایت مجموعه بسیار بزرگی از مقالات و پایان نامه ها با منابع و ماخذ کامل درج شده که قسمتی از آنها به صورت رایگان و بقیه برای فروش و دانلود درج شده اند

در عین حال که در مرحله رشد فرصتهای بیشتری شکل میگیرد، این مرحله میتواند خطرناک نیز باشد. در این مرحله شهر شهرت خود را در بازار افزایش میدهد و همانطور که تعداد گردشگران افزایش مییابد، بر مشاغل و خدمات مرتبط با گردشگری فشار وارد میشود. کارگران خدماتی با موقعیتی رو به رو میشوند که رویارویی با آن برای آنها دشوار است و زیرساختها نیز کم کم فرسوده میشوند. در این مرحله، حفظ کیفیت، ضروری میباشد. اگر گردشگران تجربهی بدی داشته باشند به اعتبار شهر به عنوان مقصد گردشگری لطمه وارد میشود . در نتیجه رشد تعداد بازدیدکنندگان، کاهش مییابد. زمانی که تعداد گردشگران ورودی به شهر در حال افزایش است، ممکن است شهر فعالیت تبلیغاتی خود را کاهش دهد؛ زیرا، که صنعت گردشگری شهر به رشد خود ادامه میدهد و شهرت آن افزایش یافته است. هم اکنون فرصت آن است تا بازاریابها موفقیت خود را تضمین کنند. بازاریابها نباید فعالیتهای تبلیغاتی خود را متوقف کنند، بلکه باید از فرصتها و تهدیدهایی که در مراحل بعدی چرخه حیات محصول وجود دارد، آگاه شوند.
چالشهای مطرح در چرخه حیات محصول گردشگری؛
تولد: دسترسی به منابع مالی و انسانی؛
رشد: کافی بودن خدمات و اثر منفی بر جامعه؛
بلوغ: پیدا کردن بازار هدف و به روز کردن خدمات؛
نزول: تغییر موقعیت شهر (کلب، 146:2006).
3-4-5-2) مرحلهی بلوغ شهرها
شهر زمانی وارد مرحله بلوغ از چرخه حیات محصول میشود که افزایش تعداد بازدیدکنندگان، حداقل نزدیک به میزان برآورده شده توسط برنامه بازاریابی باشد. در این مرحله اکثر اثرات منفی مورد انتظار و غیرمنتظره گردشگری برطرف شدهاند. خدمات تجاری، جاذبهها و همین طور زیرساختهای موردنیاز گردشگران به اندازهی کافی تهیه شده است. به علاوه جامعه، گردشگری را به عنوان یک صنعت که مولد شغل و درآمد میباشد، پذیرفته است.
زمانی که تعداد بازدیدکنندگان تثبیت شد، اگر شهر بخواهد به عنوان یک مقصد گردشگری به رشد خود ادامه دهد، ممکن است بازاریابهای گردشگری تصمیم بگیرند گروه جدیدی را در بازار جذب کنند. جذب گروه جدیدی از گردشگران، توسعه رویدادها، بسته ها و کالاهای تبلیغاتی جدیدی را نیز به دنبال خواهد داشت. در این مرحله؛ یعنی، زمانی که شهر به عنوان مقصد گردشگری شناخته شده است، روش دیگر برای افزایش تعداد گردشگران، همکاری با متصدیان تور و سایر واسطه های سفر برای جذب گروه های گردشگران و سازمانهای تجاری میباشد. حتی اگر تعداد چشمگیری از بازدیدکنندگان، از شهر بازدید میکنند؛ هنوز هم برای حفظ تعداد بازدیدکنندگان در رویارویی با سایر شهرهای رقیب باید فعالیتهایی صورت بگیرد (کلب، 146:2006).
4-4-5-2) مرحلهی نزول شهرها
همه محصولات زمانی که مشتریان تمایلی به خرید آنها نداشته باشند، دچار افت میشوند و از بین می روند. نزول میتواند به این دلیل باشد که آن کالا دیگر مطلوب مشتریان نمیباشد و یا اینکه مشتریان محصول رقیب را خریداری میکنند. همچنین اگر شهر دیگر به عنوان یک مقصد گردشگری برای بازدیدکنندگان جذاب نباشد یا گردشگران مقصدهای رقیب را برای بازدید انتخاب کنند، وارد مرحله نزول میشود. در این مرحله تعداد بازدیدکنندگان از شهر کاهش مییابد. در این صورت کیفیت خدمات، زیرساختها و جاذبهها نیز کاهش مییابد. تعداد بازدیدکنندگان کم خواهد شد؛ زیرا، گردشگران بالقوه، شهر رقیب را برای بازدید انتخاب میکنند. برای مثال زمانی که گردشگری شهر وابسته به یک نوع ورزش خاص یا یک نوع موسیقی محبوب باشد، ممکن است تغییرات اجتماعی سبب کاهش علاقه گردشگران نسبت به این نوع ورزش خاص مانند صخره نوردی یا اسکی روی برف شود.
بازاریابهای گردشگری باید به طور مداوم به تحلیل محیطی بپردازند تا از تغییرات اجتماعی که میتواند به طور منفی بر تعداد گردشگران اثر بگذارد، آگاه شوند. اگر اجتناب از مرگ شهر به عنوان یک مقصد گردشگری ضروری باشد؛ بازاریابهای گردشگری باید پیام های تبلیغاتی خود را بر مزیتهای جذاب و جدید شهر متمرکز کنند. به جای قرار گرفتن در فرایند نزول، شهر ممکن است به عنوان یک محصول جدید، بهبود یافته و مورد هدف همان بخش از بازار قرار گیرد و یا اینکه جایگاه خود را به عنوان یک محصول با نوع و تجربهی متفاوت، در بازار جدید، تغییر دهد (کلب،147:2006).
بخش چهارم: مقصدهای نوظهورو مفاهیم و ویژگیهای آنها
6-2) مقصدهای نوظهور
گردشگری به یکی از مهمترین بخشها در شمار زیادی از بازارهای نوظهور تبدیل شده است (سینگ، 1997). بازارهای نوظهور به کشورهایی اطلاق میشود که اقتصاد در حال رشد سریعی دارند، یا در مرحله انتقال بین موقعیت در حال توسعه و توسعه یافته هستند. بازارهای نوظهور شامل بیش از نیمی از جمعیت جهان هستند که تاثیر قوی روی اقتصاد جهانی دارند. در حقیقت پیش بینی شده است که تا سال 2050؛ کشورهای نوظهور به ویژه اقتصادهای ( برزیل، روسیه، هند و چین) از کشورهای توسعه یافته مثل ایالات متحده، ژاپن، آلمان، فرانسه و ایتالیا پیشی خواهند گرفت (ویلسون و پوروشورسمان، 2003).
در بازارهای نوظهور، گردشگری منبع اصلی رشد اقتصادی و درآمد خارجی محسوب میشود ( نورواک و همکاران، 2003) و پیشرفت اقتصادی، به میزان زیادی وابسته به جریان گردشگری است. پیش بینی میشود صنعت گردشگری در بازارهای نوظهور، در دهه آینده همچنان در حال افزایش باشد. به عنوان مثال صنعت گردشگری به سرعت در حال رشد چین و هند، باعث افزایش سفرهای تفریحی و تجاری شده است. رشد سفر و تقاضای گردشگری تا سال 2018، در
چین و هند، با نرخ رشد سالانه، 8.9% ، چهار برابر پیش بینی شده است. در حال حاضر، صنعت گردشگری تحت تاثیر بحرانهای اقتصادی قرار گرفته است. شورای جهانی گردشگری و مسافرت (WTTC)، در نتایج گزارش رقابت گردشگری و مسافرت (2009) نشان میدهد که، جریانهای گردشگری به خاطر تأثیر نوسانهای اقتصادی، با چالش های بیشتری مواجه خواهد شد و همچنین رکود گردشگری بین المللی، به ویژه در بازارهای نوظهور را پیش بینی میکند. اما به طور کلی معتقد است که گردشگری اگر به طور مناسب مدیریت شود، در طولانی مدت روند مثبتی خواهد داشت و شمار گردشگران در بازارهای نوظهور به میزان زیادی تحت تاثیر یکپارچگی آمیخته بازاریابی میباشد ( باییمای و دانیال، 2009).
1-6-2) مفاهیم و ویژگیهای مقصدهای گردشگری نوظهور
در عصر سفرهای بین المللی، کشورها، شهرها و مکانهای گردشگری؛ به طور مداوم بازارهای نوظهور را جستجو میکنند. همانطورکه کارشناسان گردشگری، متصدیان تور و آژانسهای مسافرتی به دنبال آگاهی از مقصدهای نوظهور میباشند (کیم و پردو، 2011). یک مقصد گردشگری نوظهور یک منطقه ژئوپولیتکی است که گردشگری را به عنوان ابزار توسعه اقتصادی اجتماعی پذیرفته است و جامعه به پتانسیلهای گردشگری به عنوان اهرمی برای افزایش رفاه اقتصادی اجتماعی مینگرد (ایسو و ایبیتو،2010). مقصدهای گردشگری نوظهور، ویژگیهای منحصر به فردی دارند که آنها را از مقصدهای به بلوغ رسیده یا مقصدهای در مرحله افول متمایز میسازد و به عنوان مقصدهایی با پتانسیل گردشگری در نظر گرفته میشوند (وایس،68:2013). مقصدهای نوظهور به منظور رقابتی شدن، باید به طور استراتژیک ویژگیهای منحصربه فردشان را به منظور متمایز شدن از مقصدهای مشابه ارتقا دهند. به علاوه مدیران گردشگری، مقامات و برنامهریزان، در مقصدهای گردشگری نوظهور، به منظور ایجاد جایگاه ویژهی صنعت (کزاک، 2004)، یا جستجوی فرصتهای توسعه اقتصادی فرهنگی (کوکل، 2002) منابع مالی و زمانی را به بهبود و ارتقای مقصد اختصاص می دهند.
مقصدهای نوظهور با چالشهای قابل توجهی برای توسعه صنعت گردشگری مواجه میباشند. توسعه زیرساختها در این مقصدها به یک موضوع کلیدی تبدیل شده است. مقصدهای نوظهور، تمایل دارند سهم بزرگی از سود داشته باشند و به منظور برآوردن خواسته های بازدیدکنندگان، پتانسیل سرمایه ­گذاری در زیرساختهای گردشگری و سرمایه ­گذاری در محصولات مدرن و بازاریابی پیشرفته را دارند (مولیس و وایس،69:2013). صنعت گردشگری مقصدهای نوظهور در مراحل اولیه رشد میباشد، به خاطر جذابیت مقصدهای نوظهور به عنوان یک مقصد ناشناخته، تعداد گردشگران به تدریج در حال رشد است؛ اما هنوز هم به اندازه کافی قابل توجه گردشگران نمیباشند. علی رغم اینکه در مقصدهای نوظهور فعالیتهای بازاریابی و ترویج هنوز در مرحله توسعه است؛ مراکز اطلاع رسانی معدودی برای در اختیار قرار دادن اطلاعات به گردشگران در دسترس میباشد و سطح آگاهی در مورد گردشگری و آموزش صنعت گردشگری محدود میباشد، اما مدیران و مسئولان به رشد و پیشرفت بخش گردشگری تعهد ویژهای دارند. در مقصدهای نوظهور، بخش خصوصی سازمان یافته نیست و مدیریت بخش گردشگری ضعیف میباشد. بنابراین از نظر سیاسی اداره گردشگری به اندازه کافی قوی نمیباشد و نیاز به ساختار مدیریتی مستقل، برای کمک به رشد و پیشرفت بخش گردشگری وجود دارد.
تحقیقات انجام شده نشان میدهد که توسعه منابع انسانی و حفاظت/مدیریت محیط زیست، دو عاملی هستند که موفقیت هر مقصد نوظهوری را تضمین میکنند. به توجه به اینکه صنعت گردشگری یک بخش خدماتی به شدت وابسته به انسان و مهارتهای عملی است، پاسخگویی به تغییر تقاضای بازدیدکننده در مقصدهای نوظهور، مستلزم ارائه فرصتهای آموزشی گردشگری و مهماننوازی به جامعه محلی و فعالان حوزه گردشگری میباشد. علاوه بر این، دانش زبانهای خارجی هم برای پذیرایی از بازدیدکنندگان بین المللی لازم میباشد. در مقصدهای نوظهور یا بالقوه سرمایه های خارجی، برای ساخت و حفظ و تقویت صنعت گردشگری، به ویژه به عنوان یک منطقه که برای بازسازی و نام و نشان تجاری خود تلاش میکند و برقراری روابط و ایجاد پیوندهای بازار برای ارتقای بهتر و تضمین رقابتپذیری این مقصدها که پیوندهای بازارشان حداقل است، ضروری میباشد (مولیس و وایس،2013).
با توجه به اینکه هر مقصد چرخهای با ویژگیها و مراحل منحصر به فرد دارد، با استنباط از مدل باتلر مقصدهای نوظهور در مراحل اول و دوم این مدل قرار دارند. دریک مقصد گردشگری نوظهور در سمت عرضه، گردشگری از طرف دولت و جامعه محلی به عنوان ابزار توسعه اقتصادی پذیرفته شده است و استراتژیهایی برای تحقق این دیدگاه (توسعه و طراحی محصول) معرفی میشود؛ اما در سمت تقاضا، بازار آگاهی کمی از مقصد دارد و این تصور در مورد مقصد وجود دارد که فاقد محصول منحصر به فرد برای جذب گردشگر است (باتلر،1980).
در جدول زیر برخی از ویژگیهای بارز مقصدهای نوظهور برگرفته از پژوهشهای مختلف جمع بندی شدهاند:
جدول 2-2- ویژگیهای مقصدهای نوظهور
ویژگیهای مقصدهای نوظهور
منبع
مقصدهایی که تمایل دارند سهم بزرگی از سود داشته باشند و به اندازه کافی رقابتی در نظر گرفته میشوند.
Herman Bos,(2007).

مقصدهایی که برای سرمایه ­گذاری در محصولات مدرن و بازاریابی پیشرفته، بدون توجه به موانع گذشته، به منظور برآوردن نیازهای گردشگران آماده شدهاند.
Herman Bos,(2007).
مقصدهایی که غیر قابل توجیه هستند و به عنوان رقبای بالقوه، نادیده گرفته شدهاند.
Herman Bos,(2007).
فعالیتهای بازاریابی و ترویج در مقصدهای نوظهور، در مرحله توسعه است و مراکز اطلاع رسانی محدودی در این مقصدها برای در اختیار قرار دادن اطلاعات به گردشگران در دسترس است.
Albana clue,(2010).
سطح آگاهی در مورد گردشگری و آموزش صنعت گردشگری محدود میباشد. در حالی که تعهد به رشد و پیشرفت بخش گردشگری وجود دارد.
Albana clue,(2010).
برنامههای گردشگری مقصدهای نوظهور، روی جذب بازدیدکنندگان به منظور تقویت و بازسازی اقتصاد منطقه، تمرکز میکنند.
Mulec, I. and Wise, N.(2013).