برای دانلود متن کامل پایان نامه ، مقاله ، تحقیق ، پروژه ، پروپوزال ،سمینار مقطع کارشناسی ، ارشد و دکتری در موضوعات مختلف با فرمت ورد می توانید به سایت  jemo.ir  مراجعه نمایید
رشته مدیریت همه موضوعات و گرایش ها : صنعتی ، دولتی ، MBA ، مالی ، بازاریابی (تبلیغات - برند - مصرف کننده -مشتری ،نظام کیفیت فراگیر ، بازرگانی بین الملل ، صادرات و واردات ، اجرایی ، کارآفرینی ، بیمه ، تحول ، فناوری اطلاعات ، مدیریت دانش ،استراتژیک ، سیستم های اطلاعاتی ، مدیریت منابع انسانی و افزایش بهره وری کارکنان سازمان

در این سایت مجموعه بسیار بزرگی از مقالات و پایان نامه ها با منابع و ماخذ کامل درج شده که قسمتی از آنها به صورت رایگان و بقیه برای فروش و دانلود درج شده اند

قرن نوزدهم، قرن متفاوتی در تاریخ گردشگری ایران شناخته می‌شود. سیاحان، دیپلماتها، بازرگانان، باستان‌شناسان، محققان و حتی افراد کنجکاو به ایران سفر می‌کردند تا صرفاً حس کنجکاوی خود را ارضا کنند (مهدوی،33:1383). در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، لیدی، شل، وانسون، گوبینو و دکتر بروگسی از زمره نویسندگانی بودند که با کتابهای خود نام ایران را به نیکی بر سر زبانها افکندند (مرسلوند، 12:1376).
جامعه ایرانی از گذشته های دور تا قبل از جنگ جهانی اول و مشخصاً تا چند دهه ی اخیر ، عمدتاً جامعه ای فئودالی و روستایی بوده است. بطوریکه بیش از 72 درصد جمعیت کشور روستا نشین، و بیش از 80 درصد تولید داخلی تا سال 1299 در بخش کشاورزی تولید می شده است ( حسامیان، 1377: 38) . ولی با گذشت زمان و ورود به قرن بیستم، به مرور، رشد شهر نشینی در ایران گسترش یافت و زمینه های ظهور گردشگری نظام یافته پایه ریزی شد. علاوه بر تحولات ساختاری و اجتماعی، افزایش قیمت نفت در سال 1350 نیز موجبات سفر گردشگران خارجی به ایران را افزایش داد. عمدتاً موضوعاتی که مورد توجه جهانگردان در ایران در این دوره واقع می شد، در برگیرنده کارکردهایی همچون؛ سفرهای شغلی و کنفرانسها، تورهای جامع جهانگردی، سفرهای جوانان، هیپی ها و جهانگردان ترانزیتی، توقف میان راهی، بطوریکه بازرگانان و صاحبان مشاغل خارجی از فرصت اقامت در تهران برای تماشای اصفهان و تخت جمشید و شیراز نیز استفاده می کردند . اهداف بیشتر جهانگردان از سفر به ایران در این دوره گشت و گذرهای فرهنگی بوده است (ابراهیم زاده، 1386: 102). این در حالی است که در دوران قبل از انقلاب جمهوری اسلامی ایران شرایط برای رشد گردشگری تعطیلات و فراغت نیز وجود داشته، به نحوی که اولین بار در برنامه ی عمرانی پنج ساله ی چهارم کشور (1351- 1346) گردشگری به عنوان یک بخش مستقل در نظر گرفته شد و طرح های مختلفی در زمینه ی گسترش گردشگری فراغت انجام شد. این امر بر اهمیت تنوع فرهنگی ایران اشاره دارد که با وجود توان کشور در زمینه ی گردشگری تعطیلات، باز هم میزان رشد گردشگری فرهنگی نسبت به گردشگری فراغت افزون بوده است.
بعد از دوران انقلاب و در زمان جنگ تحمیلی به دلیل شرایط نابه سامان و جنگ زده ی آن دوران میزان سفرهای داخلی و خارجی به شدت کاهش داشت. پس از جنگ رفته رفته با بازسازی مناطق جنگی و بازگشت آرامش و ثبات نسبی به جامعه ی ایرانی، مجددا نیاز به سفر و گردشگری برای مردم ایران مطرح شد. با تاسیس آژانس های مسافرتی که اغلب کار خود را با مسافرت های مذهبی چون کربلا، سوریه و مکه ی مکرمه آغاز کرده بودند؛ حجم مسافرت های داخلی و خارجی نیز افزایش یافت. روند رو به رشد گردشگری با بوجود آمدن رشته های دانشگاهی مرتبط و سازو کار نسبتا خوب سازمان گردشگری ایران با رشد چشم گیری روبه رو شد. هر روز بر تعداد آزانس های مسافرتی، رستوران ها، هتل و مراکز اقامتی افزوده شد. مرمت و بازسازی مکان های فرهنگی، ایجاد تسهیلات و امکانات گردشگری در مناطق مربوطه،گسترش جاده ها و حمل و نقل ریلی و افزایش سایت و وبلاگ های گردشگری نیز به رشد این روند کمک کرد.
در امتداد اقدامات فوق در برنامه ی توسعه اول کشور در سال 1372-1368 رشد گردشگری نیز مد نظر قرار گرفت. از مفاد این برنامه به شرح زیر است:
- گسترش مبادلات و همکاری های بین المللی و تقویت همبستگی میان مسلمانان جهان به منظور زمینه سازی جهت صدور انقلاب و توسعه تفاهمات بین المللی و انتقال نکات مثبت و سازنده ی سایر فرهنگ ها به داخل کشور
- استفاده از هنرهای سنتی و مصنوعات داخلی در ساخت تاسیسات و واحدهای اقامتی به منظور جلوگیری از ورود مظاهر فرهنگ غیر ایرانی (روزنامه ایران، 1391: 4).
در اغلب برنامه ی اول تا چهارم توسعه ی همه جانبه ی کشور که از سال 1368 تا سال 1384 به طول انجامید، توجه به تنوع فرهنگی به عنوان رکنی مهم در توسعه ی گردشگری همواره مورد توجه قرار داشته است ولی در برنامه ی اول توسعه که بهتر از سایر برنامه ها انجام شد، بیشترین کار برای این موضوع انجام شد. افزایش مکان های فرهنگی از قبیل موزه های تاریخی، فرهنگی با کاربری های محلی، ملی و بین المللی ، پایگاه های میراث فرهنگی و افزایش اشیاء مرمت شده نیز از کارهایی است که در چند سال انجام شده است.

در این شرایط راه برای آشنایی مردم با جاذبه های مختلف گردشگری بیش از پیش هموار شد. بسیاری از مردم جامعه با شناسایی مناطق بکر و دست نخورده ی گردشگری دست به سفر زدند و برای گردش در سراسر ایران مسیرهای جدیدی فراهم آمد. به طبع گسترش حجم گردشگری داخلی، گردشگری ورودی نیز رشد مناسبی را تجربه کرد. گردشگران خارجی نیز از این منظر که می توانستند با میراث کهن ایران در اقصا نقاط این کشور آشنا شوند، سفرهای متعددی به ایران داشتند.
در حال حاضر، طی چند سال گذشته به دلیل مسایل سیاسی، تحریم ها، نوسانات شدید دلار و رکود اقتصادی دنیا، با اینکه هنوز هم ایران ارزان ترین کشور توریستی جهان است، باز هم میزان گردشگری ورودی و حتی داخلی افت شدیدی پیدا کرده است. جالب است که طول سفرهای داخلی کاهش یافته و مردم ایران به سفرهای کوتاه تر و یا آخر هفته تمایل بیشتری پیدا کرده اند. در این میان شهرهای مازندان و گیلان به دلیل همجواری با شهر تهران که بیشترین حجم مسافران را دربردارد، بیشترین سهم ورود گردشگر را به خود اختصاص داده است. با این حال همچنان تعداد گردشگران فرهنگی ورودی به ایران نسبت به سایر انوع دیگر گردشگری قابل ملاحظه است، چنانکه روزنامه آمریکایی واشنگتن پست طی گزارشی از رونق گردشگری ایران صحبت می کند. به نقل از نویسنده ی این روزنامه ی آمریکایی، « تحریم های نفتی و بانکی ایران موجب فشرده شدن درآمدهای نفتی این کشور شده، اما برای خارجی ها فرصتی ناب برای سفر به ایران فراهم آورده است. این گزارش می افزاید: روند رونق گردشگری ایران در سال های اخیر با توجه به میانگین جهانی از رشد خوبی برخوردار بوده است؛ چراکه بر اساس آمارهای رسمی UNWTO بین سالهای 2004 تا 2010 میانگین رشد سالانه ی گردشگری در سطح جهان 2/3 درصد بوده است، در حالی که سهم ایران از این رشد در همین دوره ی زمانی به 7/12 درصد رسیده است (همان، 1390: 4).
2-2 گردشگری فرهنگی در ایران