1-5 کارشناسان تصادفات:
افرادی آموزش دیده و متخصص که با جمع آوری و بررسی و تجزیه تحلیل اطلاعات مربوط به تصادفات، علّت اصلی وقوع تصادفات را تعیین مینمایند.
1-6 متصدیان ذیربط:
تمامی اشخاص و سازمانها که می تواند بنحوی در بروز تصادف نقش داشته باشند (مانند شهرداری ها، ادارات راه وترابری، برق، آب، گاز، مخابرات یا پیمانکاران آنها همچنین سازندگان وسایل نقلیه، تعمیرکاران وسایل نقلیه و یا تولید کنندگان و فروشندگان قطعات وسایل نقلیه).
1-7 نقص وسیله نقلیه:
‹‹ هر نوع نقصان یا تغییر در وضعیت ظاهری و فنّی وسیله نقلیه که موجب کاهش ضریب ایمنی در رانندگی و یا افزایش بیش از حد مجاز گازهای آلاینده هوا و یا آلودگی بیش از حد مجاز صدا گردد.››(بند 94 مادّه 1 آیین نامه راهور)
2- تاریخچه و سیر تحولات سازمان و مقررات راهنمایی و رانندگی در ایران:
وظیفه نظم و امنیت در شهرهای ایران در زمان ناصرالدین شاه توسط سازمانی به نام ((فرّاش خانه)) اداره می شده که تعدادی افراد به نام فرّاش در شهرها رفت و آمد داشته و متخلّفین را دستگیر و مجازات می کردند. ناصرالدین شاه قاجار در سفر خود به اروپا با مشاهده نظم و امنیّت و سپس اونیفورمه آن دیار نظرش جلب شد در سال 1878 ه.ش فردی به نام ((کنت دومونت فورد)) تبعه اتریش استخدام کرد که وی در تهران برای نظم کشیدن تشکیلات امنیت شهری نظام‌نامه‌ای را تنظیم کرد و با کمک دربار به اجرا در آورد و تا حدودی پایه های سازمان نظمیه یا شهربانی را بنا نهاد. اما به دلیل شرایط اجتماعی آن روز در انجام مقاصد خود موفق نشد و پایه‌ریزی نظمیه و امورحفظ امنیت شهر به دست افراد ایرانی،‌یکی پس از دیگر انجام گردید تا آنکه در سال 1291 ه.ق یک هیئت سوئدی برای به نظم درآوردن تشکیلات نظمیه و شهربانی وارد ایران و با صاحب منصبان ایرانی مشغول به کار شد. این هیئت حدود 10 سال و 4 ماه در ایران مشغول کار بود و سازمان شهربانی را به صورت جدید و مدرن درآورد و برای اداره امور سازمان شهربانی نظامنامه صحیح و کامل از روی الگوی انتظامی شهرهای اروپا تدوین کردند. در این نظامنامه بخشی که مربوط به تردد و امور رفت و آمد می باشد و درچهار قسمت
نظام‌نامه تردد عمومی وسایل نقلیه
نظام‌نامه خیابان‌ها و معابر عمومی
نظام‌نامه درشکه‌های عمومی
نظام‌نامه اتومبیل‌ها
نوشته شد و در همین زمان افراد سازمان شهربانی ملبس به لباس اونیفورم شدند برای اولین مرتبه در زمان سوئدیها شعبه ای به نام تامین عبور و مرور در اداره نظمیه تشکیل گردید که با 20 نفر افسر و آژان اداره میشد.
البته باید در نظر داشت که وظیفه مامورین ذکرشده رسیدگی به تخلفات و نظافت درشکه‌ها و داشتن چراغ آنها بود و عمل دیگری که مانند حرکات مامورین امروزی باشد دیده نمیشد. طبق نظامنامه درشکه ها دو نوع بودند. عمومی و خصوصی. رانندگان درشکه های عمومی باید دارای نشان و تصدیق بوده که به امضای رئیس شعبه رسیده باشد ولی درشکه‌های خصوصی علامت یا نشان نداشتند و سورچی‌های آنها ملزم به داشتن تصدیق نبودند. رانندگان درشکه های عمومی موظف بودند که درشکه های خود را تمیز نگه داشته و هر روز به مامورین نشان دهند و با مسافران به خوبی رفتار کنند و اگر چیزی از مسافرین داخل درشکه جا ماند آنرا به شعبه تامین عبور و مرور سپرده تا به صاحبش مسترد نماید.(میرحسینی،‌1376، ص7 و 8)