پایان نامه درمورد حق اختراع:محدودیت سرزمینی حق اختراع |
پایان نامه درمورد حق اختراع:محدودیت سرزمینی حق اختراع
محدودیت سرزمینی[1] حق اختراع
حقوق مالکیت معنوی اغلب سرزمینی هستند به این معنا که فقط در قلمرو کشور یا کشورهائی که به ثبت رسیدهاند حمایت میشوند.[2]
مطابق بند الف ماده 15 قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب سال 1386 بهرهبرداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاص غیر از مالک اختراع، مشروط به موافقت مالک آن است. علیرغم اینکه حق اختراع از نظر زمانی صرفا در برههای از زمان معتبر است، از لحاظ مکانی نیز محدود به مرزهای کشور ایران میباشد حق بهرهبرداری انحصاری و حق منع دیگران که توسط قانون برای دارنده حق اختراع مورد شناسایی قرار گرفته صرفاً محدود به مرزهای ایران میباشد. این ماده قانونی ناشی از یک قاعده بینالمللی است که اعتبار اختراع محدود به مرزهای کشور مورد ثبت میباشد و اگر مخترع قصد حمایت از اختراع خویش در سایر کشورها را داشته باشد میبایست مطابق ماده 9 قانون اختراعات مصوب 138
6 طی اعلامیهای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883 میلادی) را درخواست نماید.
مطابق ماده 60 قانون فوق «نقض حقوق مندرج در این قانون، عبارت است از معنای انجام هر فعالیتی در ایران که توسط اشخاص غیر از مالک حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام میگیرد» شرط اصلی تحقق نقض وقوع فعل در ایران میباشد اگر نقض حق اختراع در خارج از ایران محقق شده باشد نقض حق تلقی نمیشود و قابل تعقیب نخواهد بود.
تقریباً تمامی کشورهای صنعتی، طرف یک کنوانسیون بینالمللی (تحت عنوان کنوانسیون پاریس که سابقهاش به سال 1881 برمیگردد و حدودا هر 20 سال یکبار مورد تجدیدنظر و اصلاح قرار میگیرد) در ارتباط با مالکیت فکری هستند که به ساکنین هر یک از کشورهای مزبور، اجازه میدهد درخواست حق اختراع خود را در کشور خود ثبت نموده و سپس ظرف مدت زمان معینی از شروع تاریخ درخواست خانگی خود (معمولاً 12 ماه) درخواستهای مربوطه را با استفاده از کنوانسیون، مطرح نموده و تعداد کم کشورهایی کوچکی را که عضو کنوانسیون نیستند نادیده بگیرند.[3]
موضوع سرزمینی بودن ورقه اختراع در ماده 60 قانون 1977 در انگلستان نیز مطرح گردیده و از جمله شرایط حمایت، نقض واقع شده در سرزمین انگلستان میباشد.[4]
بنابراین از نظر شناسایی حق و تعقیب و حمایت از آن حق اختراع محدود به مرزهای کشور ایران میباشد و هرگونه بهرهبرداری از حق اختراع در سایر کشورها قابل تعقیب و پیگرد در داخل ایران نخواهد بود در خصوص سایر جرائم فصل دوم قانون مجازات ایران اختصاص به موضوع قلمرو اجرای قوانین جزائی در مکان را دارد شرایط و احکام پیگرد جرائمی که در خارج از ایران واقع شده
فرم در حال بارگذاری ...
[جمعه 1398-07-26] [ 11:56:00 ق.ظ ]
|