پایان نامه درباره حقوق متهم//منع شکنجه متهم
منع شکنجه متهم برای کسب اقرار
شکنجه به عنوان ساده ترین روش برای کسب اقرار از متهم، مکانیزمی است بارفتاری شدید و نادرست نسبت به حرمت و کرامت انسانی که پایه ی امنیت قضایی یک دادرسی عادلانه را متزلزل می کند. شکنجه در لغت در معانی مختلفی به کار برده شده که از جمله ی آن ها  عبارتند از: » عقوبت، رنج، آزار و عذاب «و شکنجه دادن عبارت است از: »رنج و آزار دادن متهم با آلات و ادوات شکنجه تا از او اقرار بگیرند. «(لغت نامه دهخدا،520،30؛ معین،2066،2). شکنجه نزد دانشمندان اسلامی، اخص از هرنوع رنج و عقوبت دانسته شده است . صاحب کتاب الفروق فی اللغه در تفاوت میان شکنجه وعقوبت می نویسد: » تفاوت میان عقاب و شکنجه این است که عقاب مقتضی تعاقب بر کار کسی است و در واقع جزایی است بر عمل کسی که باید معاقب شود؛ ولی شکنجه چنین نیست و رابطه ی آن با عقاب عموم و خصوص است« و در جایی دیگر، وجه تمایز میان شکنجه و رفتارهایی که مبتنی بر آزار و اذیت می باشند، استمرار درد میداند و می گوید: »ان العذاب هو الم المستمر«  (عسگری،365-364 ،354).

شیخ طوسی نیز وصف شکنجه بر عملی را منوط به این می داند که درد ناشی از آن باید در باره ی زمانی

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه ها اینجا کلیک کنید

که به صورت مستمر وجود داشته باشد.( طوسی،185،5). بر این اساس مفهوم کلی شکنجه عبارت خواهد بود از هر نوع ایذاء و رنجی که همراه با استمرار درد باشد .با تفسیر موسع از تعریف های بالا و موجود درباره ی مفهوم شکنجه، رنج و آزار روحی در کنارایذاء و اذیت جسمی روشهایی هستند که شکنجه بدین صورت ها اتفاق می­افتد( کنوانسیون منع شکنجه مصوب1984م- لنگرودی،2301،3).

ادله ی حرمت شکنجه متهم برای کسب اقرار

در کنار وجوب حفظ حرمت انسانی متهم که بیانگر ممنوعیت شکنجه متهم است. دلایل منصوص فقهی «آیات و روایات» و عقل، به طور آشکار بر حرمت شکنجه و ایذای متهم دلالت دارند که طرق دلالت هر کدام بر تحریم شکنجه را به طورجداگانه مورد بررسی قرار می دهد:

 

 

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...