متن پایان نامه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
 مقدمه
     اطمینان از ارائه خدمات کیفی و ایمن، به عنوان یکی از کارکرد های اصلی نظام سلامت، از اهمیت و اولویت خاصی برخوردار است طی سال های اخیر متولیان نظام سلامت به منظور افزایش کیفیت و ایمنی خدمات درمانی روش های متعددی را به کار گرفته اند. در این میان اعتبار بخشی که براساس نیاز های خاص این بخش طراحی شده است و به مقوله ایمنی بیمار در کنار ارتقای کیفیت خدمات توجه ویژه ای داشته و بر تعهد سازمان به اجرای استاندارد های عالی خدمت تاکید می نماید، از ابتدای سال 91 در بیمارستان های ایران استقرار یافته است.
   ولیکن ایجاد تغییر در هر سیستمی نیازمند زیر ساخت هایی است که باید فراهم گردد. فرض بر این است که به واسطه تغییرات محیط پیرامون (سیاسی، اقتصادی و فرهنگی)، اعتبار بخشی یک تغییر اجتناب ناپذیر است و سیستم های درمانی باید با آن تطابق پیدا نمایند بنابراین اجرای آن مستلزم تغییرات وسیع در حوزه های مختلف از جمله مستندسازی، فرایندهای کاری، ساختار، مدیریت، ارتباطات، نظارت، فرهنگ و. می باشد. به همین خاطر نیز استقرار اعتبار بخشی مرحله به مرحله و در یک بازه زمانی پنج ساله برنامه ریزی شده است. در این فصل در قسمت بیان مسئله ابهام در مورد اجرای اعتبار بخشی و الزامات آن و همچنین اهداف ارزیابی سیستم های سلامت بحث خواهد شد. سپس در قسمت ضرورت تحقیق در مورد ابهامات و الزاماتی که در اجرای اعتبار بخشی در ایران وجود دارد توضیح داده می شود که محقق سعی کرده است در این تحقیق ابهامات و سوالات پیرامون اعتبار بخشی را مورد بررسی قرار دهد سپس اهداف انجام تحقیق و فرضیه های تحقیق بیان می شوند و در نهایت واژگان کلیدی تحقیق توضیح داده خواهد شد.
بیان مساله و تبیین موضوع :
     به گفته الهی (1999) هر سازمانی به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و کیفیت فعالیت های خود به ویژه در محیط های پیچیده و پویا نیاز مبرم به ارزشیابی دارد. نبود نظام ارزشیابی و کنترل به معنای عدم برقراری ارتباط با محیط درون و برون سازمانی تلقی می شود که نهایتا منجر به مرگ سازمان خواهد شد. موضوع ارزشیابی در بیمارستانها به واسطه پیشرفت های تکنولوژیکی ،رشد انتظارات مشتریان، افزایش تقاضا، کمبود منابع، افزایش رقابت و همچنین نگرانی هایی که در مورد ایمنی بیماران وخطاهای سیستم های بهداشتی درمانی وجود دارد یکی از اصول بسیار جدی برای اطمینان از عملکرد درست وبه موقع محسوب می شود (صدقیانی،2001 ). از طرفی براساس آمار رسمی کشور در مورد خدمات درمانی، بیش از 50%بیمارستان های ایران از حداقل استانداردهای مدون بین المللی در زمینه شاخص های عملکردی برخوردار نیستند. حتی یک بیمارستان که حائز تمام شرایط کسب استاندارد کمیته مشترک بین المللی استانداردسازی بیمارستان[1]باشد در ایران وجود ندارد (“سایت تخصصی بیمارستان سازی”،1390(. یکی از دلایل اصلی بروز این وضعیت نا کار آمدی نظام ارزشیابی سازمانی بیمارستانها و نبود مرجع مشترک برای ارزیابی سیستم های خدمات درمانی، ذکر شده است . برای برطرف نمودن این مشکلات ، برنامه های اعتبار بخشی به عنوان راه حلی قطعی از طرف وزارت بهداشت و خبرگان امر مطرح شده است. اعتبار بخشی یکی از سیستم های ارزیابی استاندارد است و به خاطر اهمیت و کارایی و نقش اساسی آن در ارتقای کیفیت خدمات سلامت، بطور گسترده در سطح جهان برای ارزیابی سیستم های خدمات درمانی مورد استفاده قرار می گیرد(بیکر،2008). هدف این فرایند بهبود و استاندارد کردن فعالیتهای بیمارستانی از جنبه های مختلف، برپایه مستندسازی فعالیت ها و براساس ارزیابی سالانه خارج سازمانی، وعمدتا داوطلبانه می باشد (گرین فیلد، 2008)

ادامه مطلب

سایت های دیگر :