رشته مدیریت همه موضوعات و گرایش ها : صنعتی ، دولتی ، MBA ، مالی ، بازاریابی (تبلیغات - برند - مصرف کننده -مشتری ،نظام کیفیت فراگیر ، بازرگانی بین الملل ، صادرات و واردات ، اجرایی ، کارآفرینی ، بیمه ، تحول ، فناوری اطلاعات ، مدیریت دانش ،استراتژیک ، سیستم های اطلاعاتی ، مدیریت منابع انسانی و افزایش بهره وری کارکنان سازمان

در این سایت مجموعه بسیار بزرگی از مقالات و پایان نامه ها با منابع و ماخذ کامل درج شده که قسمتی از آنها به صورت رایگان و بقیه برای فروش و دانلود درج شده اند

است که به عنوان یک محصول جدید گردشگری در حال توسعه است. بیش از یک سوم مخارج گردشگری به غذا اختصاص داده می شود. بنابراین غذاهای مقصد از جنبه ی کیفیت تجربه تعطیلات از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از اهداف مهم گردشگری غذایی مورد استفاده در مطالعات Hall و Sharples (2003) این است که سفر به یک مقصد وابسته به غذا و پخت و پز با اهداف تفریح و سرگرمی شامل: بازدید اولیه و ثانویه، تولید مواد غذاییی، فستیوال های آشپزی، نمایشگاه های مواد غذایی، رویدادها، بازارهای کشاورزی و محلی، نمایش های غذایی و هر چیزی است که به غذا است. علاوه بر آن این سفر تجربه ای مربوط به یک سبک زندگی خاص است که شامل آزمایش،یادگیری از فرهنگ های مختلف، کسب دانش و درک درستی از کیفیت و یا صفات مربوط به محصولات گردشگری، و همچنین تخصص آشپزی در آن منطقه از طریق مصرف آن است. بنابراین، تجربه گردشگری غذایی با توجه به مطالب بالا به شرطی پذیرفته شده است که دلیل اصلی سفر برای بازدید کنندگان به مقاصد خاص، موارد مریوط به پخت و پز و غذا باشد (UNWTO,2012: 6).

 
 
غذا و مواد غذایی در هر جامعه‌ای نماد و بیان‌کننده بخشی از فرهنگ جامعه است و بسیاری از گردشگران می‌توانند با خوردن غذای کشور مقصد به فرهنگ،آداب و رسوم و سبک زندگی افراد آن جامعه پی ببرند. انسان‌شناسان عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت‌های آشپزی، تمایل‌ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ میک مدرس دانشگاه درباره گردشگری غذایی به خبرنگار ایرنا گفت:گردشگری غذایی یکی از شاخه‌های گردشگری سلامت است و گردشگرانی که با هدف تجربه و تنوع در مواد غذایی و نوشیدنی‌ها به کشورهای مختلف سفر می‌کنند علاوه بر بهره‌مندی از جاذبه‌های تاریخی از امکانات غذا و نوشیدنی در محل‌های مورد بازدید گردشگری نیز استفاده می‌کنند. گردشگری غذا نوعی دیگر از فعالیتهای گردشگری است که به این نوع گردشگری در روستاها توجه زیادی می‌شود.
برگزاری جشنواره‌ها و فستیوال‌های غذایی در محیطهای روستایی برگزاری تورهای غذا برای آموزش پخت غذاهای محلی و افزایش گردشگرانی که به دنبال تنوع غذایی در محیطهای کاملا سنتی هستند به ایجاد گردشگری غذایی منجر شده است. این سطح راز گردشگری در زمان های ویژه‌ای از سال که محصولات کشاورزی مثل سبزی‌های محلی می‌رسد طرفداران خاص خود دارد. امروز، مسافران با تجربه تر هستند، بیشدرآمد قابل تصرف و زمان بیشتری اوقات فراغت به سفر، و بنابراین گردشگری اجازه می دهد تا آنها را به فرار از زندگی روزمره خود را محیط معمول و غرق خود را در جهان از آزادی و اخبار. گردشگران بنابراین، بیشتر و بیشتر در جهان به دنبال برای تجارب یادگیری بتن، و در این تلاش تجربه وابسته به غذا و پخت و پز، بسیار متنوع راه، در حال پخش است به طور فزاینده ای برجسته است.
2-6 توسعه گردشگری
لازم است قبل از بحث میان « توسعه» و «رشد» تمایز قائل شویم؛ بدین معنی که واژه ی رشد، تغییر در اندازه یا کمیت وضع پدیدهای از نظر تعداد، ابعاد و میزان آن را بیان می کند. اما توسعه واژه ای مهم است که جنبه های مختلفی اعم از رشد اقتصادی، تغییر ساختاری، صنعتی شدن، خود شکوفایی و اتکا به نفس فرهنگی، مذهبی، ملی و فردی را در بر می گیرد( حسینی و دیگران، 1389: 165). در اواخر دهه 1960 و اوایل 1970 مفهوم توسعه با آنچه در گذشته بود تغییر کرد و به نوعی مساله کیفیت زندگی مطرح شد. یکی از جنبه های بسیار مهم که به توسعه همه جانبه ی کشورها کمک کرده است گردشگری و یا توسعه ی گردشگری است.
” توسعه ای که همه جانبه نباشد و برای مثال بعد فرهنگی را نادیده بگیرد و صرفا به الگوهای وارداتی خارجی متکی باشد، خلاقیت فرهنگی بومی را از رشد باز می دارد و ظرفیت جامعه برای مقابله با فرهنگ و الگوی وارداتی را سست و ضعیف می کند” (اردستانی، 1382: 44). گردشگری یکی از ابزارهای دستیابی به توسعه در مقصدها به شمار می رود. در بیانیه مانیل درباره گردشگری جهانی که سازمان گزدشگری جهانی (WTO) آن را منتشر نموده، آمده است که گردشگری در مقیاس جهانی اش می تواند منجر به ایجاد اقتصاد جدید بین المللی گردد و این خود سبب کاهش شکاف عمیق اقتصادی بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه و هم چنین سرعت بخشیدن به توسعه اقتصادی و اجتماعی به ویژه در کشورهای در حال توسعه می شود (Sharpely, 2002: 14). در همه ی کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه، ساختارهای سیاسی و اجتماعی حاکم است که تعیین می کند کدام یک از راهبردهای توسعه توفیق بیشتری دارد. تجربه ها نشان داده است که توسعه ی موفق، بستگی به دگرگونی های بنیادین در ساختارهای اجتماعی – اقتصادی دارد ( نکویی، 1389: 120). امروزه، بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه ی پایدار یاد می کنند و در تلاش هستند با شناسایی قابلیت های توسعه ی گردشگری مناطق و رفع موانع آن سهم بیشتری از عایدات این بخش را نصیب خود سازند ( قدمی و دیگران، 1389: 111). برای بیان مفهوم توسعه گردشگری و مولفه های آن راه درازی در پیش است، چراکه در کتب و مقالات مختلف به مولفه های متفاوتی به عنوان فاکتورهای توسعه گردشگری اشاره شده است. وقتی تصمیمی برای توسعه گردشگری گرفته می شود، اشکال متفاوت زیادی از آن وجود دارد که مطابق با مکان، علایق گردشگران و منابع گردشگری قابل استفاده، متغیرند، تنوع و تفاوت رویکردها نسبت به گردشگری ریشه در تصویر جوامع گوناگون از مفهوم گردشگری دارد. فرایند برنامه ها و طرحهای توسعه گردشگری مبین استراتژیها، رویکردها، سیاستها و خط مشی های کشورهای گوناگون نسبت به مقوله گردشگری است (همان، 1389: 114). لذا در این پژوهش توسعه گردشگری، غالباً منوط به توسعه جاذبه های متنوع طبیعی، فرهنگی، و تاریخی تعریف می شود (تقوایی و همکاران، 1388: 46). به نوعی می توان گفت که این توسعه همه ی چیزی که باعث رونق بیشتر گردشگری می شود را دربرمی گیرد. لذا در این پژوهش چندین مولفه ی اساسی که بیشترین ارتباط را با سوال اصلی پژوهش دارند، بیان می شود. این عوامل از آمارهای ملی و بین المللی در نظر گرفته شده که شامل نرخ ورود گردشگران به کشور، میزان جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی ( رضوانی، 1389: 10)، توسعه مکان های فرهنگی، تعدد رویدادهای فرهنگی، افزایش سیاست های توسعه گردشگری است. در فرایند توسعه، توجه به فرهنگ به عنوان عامل اثرگذار در کلیه شئونات زندگی از اولویتهای توسعه می باشد اگر فرهنگ و توسعه با یکدیگر تعامل پیدا کنند
و بر هم اثرگذارند اهداف توسعه دست یافتنی می شود هرگاه فرهنگ و توسعه به دو سوی متفاوت روند، توسعه محکوم به انحطاط می شود ( نجفی، 1383: 30).
پیشینه تحقیق