شته Schizaphis graminum منتــقل می شوند ( 66 و 79).

فصل اول مقدمه
تــیـــــره Luteoviridae دارای ســـــه جــنس اســـت . و در جنس Luteovirus و ســروتیپ به نام جدید– Cereal yellow dwarf virus همــراه با چهار ویـــروس از تیـــره Luteoviridae در خـــارج از تیـــره غـــلات در جنــس Polerovirus قـــرار گرفته اند . جنــس سوم Enamovirusتنــــها شـــامل RNA – 1 از Pea enation mosaic virus می باشد ( 78).
به دلیل اهمیت اقتصادی ویروس های مولد کوتـولگی زرد غلات تــحقیقات وسیعی در سطح جهان در موارد مختلفی همچــون انتقال ، دامنه میــزبانی ، انــتشار ، اپیدمیولوژی ، تاکسونومی ناقلین و روش های کنترل انجام شده است ( 46) .کاربردی ترین و اقتصادی ترین روش کنترل این ویروس ها ، استفاده از واریته های مقاوم و متحمل به ویـروس ها و یا ناقلین آنها است . اما بــا توجه به اینکه منابع ژنـهای مقاومت و تحمل در طبیعت محدود می بـاشد به نظر می رسد استفاده از گیاهان ترانس ژنیک که ژنهای خاصی را بیان می کنند می تواند جایگزین مناسبی باشد . در حال حاضـــر در سـراســر دنیا تــعیین ترادف ژنــوم ایـن ویروس ها به منظور های مختلف از جمله وارد کردن ژنهای بیمارگر به گیاهان تــرانس ژنیک در جریان است . یـکی از هدفهای این کار زمینه سازی برای واردکردن ژنهای بیمارگر به

ژنوم گیاه است (30 ). در ایـــران از سال هـا پیش علائم مشکوک به بیماری کوتولگی زرد جو در مناطق غله خیز کشور مشاهده شده بود (45).
اولین بار ایزدپناه و همکاران در سال زراعی 69 ـ 1368 گیـاهان گندم ، جو و یــولاف با علائم مشکوک به ویـــروس کوتولگی زرد جـــو را در مــزارع اطراف شیراز بـــررسی و با استفـــاده از روش ELISA وجود سرو تیپ های, MAV , RPV PAV و RMV را در آنها نشان دادند (5) .
در سال های بـعــد این ویـــروس ها از میزبان هایی مانند گندم و جو با علائم کوتــولگی ، زردی و قرمزی از مناطق مختلف ایران از قبیل فارس ، مازنداران ، چهارمحال و بختیاری ، یزد و زنجان