کلید واژگان : انگل های خارجی ،بز، پرژوا اسکیانا کروزی ، warble fly.

فصل اول
کلیات

مقدمه و هدف
منشور حقوق بشر در سال 1948 گرسنه نماندن و رفع سوء تغذیه را جزو لاینفک حقوق بشر شناخت و این اصل در سال 1989 در کنوانسیون حقوق کودکان مورد تأیید قرار گرفت. ریشه کن کردن گرسنگی و سوء تغذیه هنوز هم مثل گذشته یک آرزو است. چرا که سالانه 13 میلیون کودک کمتر از 5 سال به طور مستقیم و غیر مستقیم در اثر گرسنگی و سوء تغذیه در جهان تلف می شوند و بیش از 25 در صد جمعیت دنیا از درجاتی از سوء تغذیه رنج می برند.
گرسنگی و سوء تغذیه را دیگر نمی توان مشکل مربوط به کشاورزی و دامپروری و بهداشت تلقی نمود،بلکه این مسئله تمامی امور جوامع بشری را تحت شعاع قرار می دهد. به طوری که امروزه رفع گرسنگی و سوء تغذیه را از معیارهای توسعه ملی تلقی می کنند و تلاش کشورهای در حال توسعه برای رفع یا کاهش این نقیضه،منجر به صرف قسمت اعظم منابع محدود این کشورها برای مواد غذایی می گردد.
مسئله رشد و منابع غذایی ارتباط زنجیر گونه ای با هم دارند. اما بدیهی است که میزان افزایش تولید محصولات غذایی جهان با میزان رشد جمعیت هماهنگی ندارد. امروزه کمبود مواد غذایی حتی بر کشورهای غنی، تأثیرگذار بوده است. در چنین

شرایطی، با توجه به محدودیت زمین های قابل کشت و محدودیت هایی که برای افزایش کمی جمعیت دامی وجود دارد، پرداختن به افزایش تولید در واحد سطح و واحد دامی و جلوگیری از ضایعات و خسارات وارده به سرمایه و محصولات کشاورزی و دامی در اثر بیماری ها یک ضرورت اساسی می باشد.
حرفه دامپروری در ایران به علت وجود حدود میلیون ها دام گوسفند و بز در کشور از اهمیت خاص اقتصادی برخوردار است در نتیجه شناسایی بیماری های این جمعیت دامی و آگاهی از میزان بروز بیماری ها و راه های پیشگیری و درمان آن ها نیز در شمار وظایف مهم دامپزشکان این مرز و بوم قرار می گیرد.
از آنجا که دامپروری تا حدود زیادی به شیوه های سنتی انجام می شود و به علت مشکلات استفاده حشره کش ها و عدم استفاده از حمام های ضد کنه، بیماری میاز همچنان در نواحی آندمیک ایران به عنوان یکی از مشکلات حرفه دامپروری به شمار می آید.
بزهای اطراف مشهد به طور آزادانه در نواحی کوهستانی و کوهپایه ای چرا داده می شوند و مگس ها نیز آزادانه در این مناطق ساکن هستند و زاد و ولد می کنند.
گوسفند و بز منبع در آمد اصلی چادرنشینان و جوامع روستایی در ایران هستند. از این رو ارتقاء سطح سلامت این احشام سبب بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی و افزایش سلامت جوامع شهری و روستایی می شود.

1-1 معرفی استان خراسان رضوی
استان خراسان رضوی با وسعتی حدود 128420 کیلومتر مربع معادل 8/7% مساحت کل کشور متشکل از 20شهرستان، 65 بخش، 163 دهستان و 8861 آبادی جزء چهارمین استان بزرگ کشور محسوب می شود.
این استان از شمال و شمال شرق با کشور ترکمنستان، از غرب با استان های خراسان شمالی و سمنان، از جنوب با استان های خراسان جنوبی و یزد و از شرق با کشور افغانستان همسایه است. مرکز استان خراسان رضوی شهر مقدس مشهد است و از شهرهای مهم آن می توان نیشابور، سبزوار، کاشمر، تربت جام و سرخس را نام برد

1-2 موقعیت جغرافیایی
استان خراسان رضوی از نظر موقعیت جغرافیایی به دوبخش شمالی و جنوبی تقسیم شده است که نواحی شمالی آن دارای دشت های حاصلخیز کشاورزی و دامپروری است و بخش جنوبی آن از دشت های کویری با تپه های کم ارتفاع با پوشش گیاهی فقیرتشکیل شده است. در این منطقه، چند رشته کوه وجود دارد که دو رشته کوه هزار مسجد و بینالود از دیگر کوه ها مرتفع و پر امتداد است.
آب و هوای این استان در ناحیه معتدل شمالی قرار گرفته و به طور کلی متغیر است و دمای هوا از شمال به جنوب افزایش می یابد ولی از بارش سالانه کاسته می شود. استان خراسان رضوی در مناطق مختلف دارای شرایط اقلیمی متنوعی است به طوری که مناطق کوه پایه ای دارای آب و هوای نیمه بیابانی ملایم، نواحی جنوبی « گرم و خشک » و مناطقی چون قوچان، نواحی جنوب بینالود، ارتفاعات هزار مسجد و قسمتی از شهرستان مشهد دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است.